Zarys historii Solarni

Początki wsi Solarnia sięgają lat bardzo odległych. Jak podają stare kroniki raciborskie osada mogła powstać w roku 1631. W tym też czasie Księstwo Raciborskie, do którego należały północne części lasów raciborskich i obszary przyległe do rzeki Odry, znalazło się w posiadaniu tzw. "Cesarskiej Izby (austryjackiej)". Jako że odkryto w ziemi zasolone źródła, zaczęto szukać terenów pod zabudowę. Przybyli liczni osadnicy czescy z Bóhmen (dzisiejsze Czechy). W pobliżu Dziergowic, niedaleko Odry, wybudowano drewniany zakład, w którym poprzez odparowywanie wody uzyskiwano sól. Osadę tę nazwano Solarnia – Salzwerk.

Zabytki

Kapliczka pod wezwaniem św. Jana Nepomucena Znajduje się w centrum wioski, została wybudowana w 1741 roku. Data ta została odkryta dopiero latem 1999 roku, podczas remontu kaplicy, w starej dzwonnicy. Mieszkańcy odnowili w czynie społecznym elewację jak i wnętrze kapliczki, pokryli dach dachówką, zrobili nową wieżyczkę z blachy miedzianej, wymienili okna i drzwi. Według ustnego przekazu najstarszych mieszkańców przekazywanego z pokolenia na pokolenie kaplica powstała z inicjatywy cystersa z Rud Wielkich, który napotkał mieszkańców wioski podczas pielgrzymowania do Matki Bożej Rudzkiej. Po uroczystej mszy zakonnik zebrał pielgrzymów z Solarni na dziedzińcu obok kościoła w Rudach i z racji upału częstował ich ziołową herbatą. Podczas rozmowy zakonnik dowiedział się, że w miejscu zamieszkania pielgrzymów nie ma kościoła. W trosce o wiarę pielgrzymów zakonnik zaproponował wiernym, aby wybudowali sobie kaplicę. Wśród pielgrzymów był obecny bardzo bogaty handlarz drewnem, który wraz z żoną postanowił wybudować kaplicę obok swego domu. Czytaj więcej: Zabytki